Yonca harika bişi yaptı. Adını da harika koydu: Nuuba and the Gang. Aslında ana baba olarak her şeyden sorumlu olduğumuz gibi giydirdiklerimizden de sorumluyuz hissine kapılttı beni. Çocukların tasarıma bakışları, nesneleri algılayış yöntemleri, beğeni düzeyleri en çok kullandıklarından ve giydiklerinden nemalanıyor. Cars kapağı olan bir resim defteri mi- Dausmann'dan alınan illustratif desenli bir resim defteri mi? Turuncu renginin hayatımdaki yeri ben ilkokuldayken salondaki turuncu koltuk takımımızdan geliyor. Turuncu sıcak ve alternatif bir renk olarak bende hep anlamlıydı. Ya da kenarları radiuslu sehpalarımız... Bugün retro ama o gün normal moda idi... Bir de tulumum vardı. Yağ yeşili... Zeytinyağ renginde. Altına kontrast sarı espadril giydirdiğini hatırlıyorum annemin. Hatta bir de sarı bez bir boyundan çantam vardı o kostümle taktığım... Yıllar sonra tulum ve turuncu renk öyle iz bırakmış olmalı mi, ilk gerçek iş görüşmeme (3. Kuşak/Dogan Yarıcı) turucu bir tulumla gitmiştim. Asıl mesleğin ne demişti bana Doğan? 20 yaşında çocuk oyunundan fırlamış gibi turuncu tulumla gezen bir tip olduğum için. Allahtan tiyatro yapıorum diyebilmiştim... Evet iste nuuba.com.tr Yonca'nın yılların Yonca Tok Muslubaş'nın yaptığı en harika şeylerden. Çocukların gözlerine geliştiren hem de rahat hem de farklı giysiler artık pek bi online. Giyiniz, giydiriniz dierek Can'dan 2 Nuubalı kostüm fotosu ekliyorum.
