saçma bi heyecan bastı beni. okula gittik. can'ı bıraktık. gösteri yerine yerleştik, can ve arkadaşları geldiler ama bizi görmedikleri bir yerde durduk. hiç ama hiç umudum yoktu aslında. ne kostüm giyebileceginden ne karanlık ve çok gürültülü ortamda arıza çıkarmayacağından. asıl mesele twinkle little star da kopmayacağından. son derece umutsuz oturduğum koltukta heyecan içimi hoplattığında yine can sakinleştirdi beni. ilk gösteri de az erkek olduğu için en ön ve ortada yerini aldı. bu lokasyona takıldığımdan valla diil ama ortada ne yapacak ki sorumun yanıtı olmamasından... koreografi ve ona eşlik eden şarkı... harika kostumu içinde öyle tatlı bir performans sergiledi ki, gözlerime inanamadım. üstelik bizi gördü el salladı ve bin kere yapmış gibi kulise gitti. serhan bile şoka girdi. sanki sahne insanıydı kendisi. daha da bombası twinkle little star'ı kendisi net bir şekilde söyledi. yine kulise döndü gitti. alkışlar can ve çiğdem öğretmen'e ve okuldaki herkese. ben ise kabaran anne :)
