Monday, April 20, 2009

Şaklabanlıklara malzeme bir insan.



Ne zamandir ses seda yoktu bizde. Kısa özet geçiyorum. Aşı meselesini atlattık. Aşılanınca ateşlendi. Ateşlenince ben panikledim falan derken 3 ay bitti 4. aya girildi. Hani 40 gün geçsin ağlamalar biter. Yok 3 ay geçsin ağlamaz geyiklerinin tatlı birer geyik olduklarını öğrendik mi? Evet. Yani tamam daha az ağlıyor Can. Ve ben artık hangi ağlama ne demek çok yakın tahminlerde bulunabiliyorum. Yani şapkaya kıl oldu ağlaması. Benle konuş ağlaması falan. Ama işin agu kısımları başladı. Yani bebekler gerçekten ingaaa diye ağlıo ve aguu yapiomuş. Onlar birer prototip efekt diilmiş. Can akuuu diyebiliyor. G yerine K. Bi de tükürük biriktirip onlarla KKKK sesi çıkarıyor. Kendini süper yetenekli sanıyor. Şimdilik ses çıkarmıyorum.

No comments: