Friday, September 11, 2009

Neler öğreniyor insan? listesi.


Daha bir yılım dolmadı ama bi liste buldum kitapta... Buraya koymak istedim. Ama baktım kendim de ekleyip duruyorum...
Ne tür mekanizmalar geliştiriyor insan. Neler olup bitiyor içerikli. Neler öğrendik, öğreniyoruz?
1/Ne kadar çirkin görünebileceğinizi.
2/Pijamaların ne kadar kıymetli ve ulvi olduklarını.
3/Artık hayat boyu bugüne kadar uyunan rahatlikta bir uyku uyuyamayacağınızı.
4/Damat ailesinin ne kadar yardımcı/yardımcısız olabildiklerini.
5/Emzirme denen eylemin günde 3 öğün değil en az 12 kere ile başlandığını... Takiben alt değiştirme eyleminin de.
6/Bir duş almanın ne kadar önemli ve değerli olabileceğini.
7/Bebeklere hiç birşey yaptırılamayacağını ve her şeyin sadece kendinizi yırtsanız da onlar tarafından yönetildiğini.
8/Bir sonraki adımın bir öncekinden daha zor olduğunu. Yatması emeklemesinden emeklemesi yürümesinden gibi.
9/Yavruyu uyuturken salondan gelen kahkaha seslerinin anneyi delirtebileceğini. (hem yavru uyuyo die hem de kıskançlıktan)
10/Müziği en bangır açıp tepindiğin günlerin ne kadar lazım olduğunu.
11/Kendi annenizle günde en az 2 kere konuşabildiğinizi.
12/Kırkı çıksın 3 ay geçsin laflarının ne kadar haklı olduğunu ama bu zamanlamaların asla bitmediğini... Ergenlik... Üniversite etc.
13/Kendi istediğin yemeği kendi elinle pişirebildiğin gün zafer kazanmış hissettiğini.
14/Sadece doktora giderken makyaj yapabildiğini... (Ruj maximum rimel)
15/Çocuk yetiştirmek için okuduğunuz kitapların yani teorinin pratikte uygulanmadığını. Boşuna paralanmanın yersizliğini.
16/Bazen sabır sinirları zorlandığında poposuna bi tane patlatmak isteyip asla patlatamadığınızı.
17/Gece 3 ile 5 arası TV'de izleyecek hiçbişi bulamayacağınızı... (emzirme uyku getirdiği kadar kaçırıyor da...)
18/Çişinizi tutmayı başaran ve bunla gurur duyan biriyseniz huyunuzu değiştirin. Bazen tüm gün tutmanız gerekebilir. İlk çiş geldiğinizi hissettiğinizde yapın. Sonra bir bakmışsınız ara oydu buydu derken fena açılmış.
19/Gerçekten bir gülüşün el uzatışın ve kahkahanın fena halde boyut atlatabildiğini.

1 comment:

MELEK-EMIR DURGUNDEĞİL said...

Sevgili Hande Teyze,
Annem bu yazıya bayıldı, okurken hem güldük hem de vay be başkaları da yaşıyor muymuş bunları dedik kendi kendimize. İlk günlerimizde yaşadığımız acemiliklerle bugünleri topladığımızda daha listeye eklenecek çok şey var diye düşünüyor annem ama en çok çiş yapma meselesiyle pijamanın özelliği konusunda gülmekten bayıldık ve hatta annem altına yapma tehlikesi yaşadı, benim için böyle bir tehlike yok normal olarak..
Artık hayata daha ılımlı, olumlu, umutlu, vs, vs (pozitif şeyler demek istiyoruz) bakabilyoruz (çoğunlukla).... Ama emzirmek hala zor, bazen deprese olmak işten değil, oturup yerinde tüm gün geçirmek işten değil diyor annem... Hayatın bu kadar durağanlaşacağını ve bundan enteresan bir keyif alınabileceğini keşfediyoruz annemle..
İlk günlerimizde bize yazdığın emaili bile günler sonra okuyup ancak buradan sana teşekkür edebiliyoruz.. O günlerde yazdığın yazıyı gözlerimiz dolarak okuyorduk, hatta bugün tekrar okuduk ve bu sefer gözlerimiz dolmadı. Sanıyoruz biraz öğrendik bişiler, olgunlaştık ve öğrenmeye devam ediyoruz..
Artık gülebiliyorum ve annemin memelerini çekiştirip canını acıttıktan sonra özellikle gülüyorum ki acıları geçsin, sinirleri yatışsın.. Bebek olmanın ve her kuralı koymanın güzelliği de böyle bir şey sanırım.. Güç bebeklerde artııkkk!!!!
Can kadar büyüyüp, Can kadar güzelleşeceğim günü iple çekiyorum:P
Melek bebek ve Candan anne