Bazen Serhan'ın büyüdüğünü Can'ın varlığından anlıyorum. Sonuçta aramızda yaş farkı var bi miktar. Ve ben onu hep küçük kardeş gibi görüyorum. Ama Can ile aralarındaki diyalogu izleyince Serhan'ın yetişkin biri olduğunu fark ediyorum. Evet o denli umutsuz bi vakayım :) Serhan, Can'ı tuvalete götürüo. Yemek yediriyo. Üstünü giydirio. Oynuo. Öyle yapmaması konusunda ikna edio falan... Konuşuyorlar ikisi. Hallediyorlar da her şeylerini. Şaşkınım ama rahatım mutluyum. Serhan'a gittiğimiz zamanlar bi rahatlamam var yani. Zaten bu yeni evini de pek seviorum. Yerini şeklini şemalini..
İşte böyle. Öperim Serusum.
No comments:
Post a Comment