kendimi acaip hissettim. bir sürü şeyi yaya yaya uzuuun uzuun yapmıyormuşum onu fark ettim. slow motion bir histi 2 gün can olmadan barcelona. bütün ispanyol çocuklarına/bebeklerine normalde duyacağımızdan bin kat daha hayranlık duyduk. skype denilen buluşa bin kat saygı duyduk. mesela ben eski tatil alışkanlıklarımla nasıl koptuğumu gördüm. (alışverişmania ve müadillerinden) kendimi tapasa şaraba verdim gitti. başka türlü bir güzeldi. ama can ile yumak olma isteği hiç geçmedi.
haaa bi de minik bi an: ya kamer ya ben bavulu hazırlarken diil tıkarken yanlışlıkla can'ın çoraplarından biri karışmış araya. ama ama bu çorap... :)
No comments:
Post a Comment