Babam geçen akşam eve 2 tane güvercin getirdi. Biri benekli öbürü beneksiz. Birini Kamer öbürünü babam tuttu. Can ikisinin de yanına gidip sevdi pırpır güvercinleri. Hırpalanırlar diye sadece beş dakkalık bir elde sevme seansı oldu. Sonra gitti güvercinler.
Can'ın uzun süren güvercin hikayeleri kaldı. Bahçeye çıkıp seslendi dede diye güvercin diye ertesi gün. Kargalar geldi. Biz onları çağırmamıştık ki...
No comments:
Post a Comment